【拉丁语阅览】埃涅阿斯记

Arma virumque canō, Trōiae quī prīmus ab ōrīs

Ītaliam, fātō profugus, Lāvīniaque vēnit

lītora, multum ille et terrīs iactātus et altō

vī superum saevae memorem Iūnonis ob īram;

multa quoque et bellō passus, dum conderet urbem,

5

īnferretque deōs Latiō, genus unde Latīnum,

Albānīque patrēs, atque altae moenia Rōmae.

Mūsa, mihī causās memorā, quō nūmine laesō,

quidve dolēns, rēgīna deum tot volvere cāsūs

insignem pietāte virum, tot adīre labōrēs

10

impulerit. Tantaene animīs caelestibus īrae?

Urbs antīqua fuit, Tyriī tenuēre colōnī,

Karthāgō, Italiam contrā Tiberīnaque longē

ōstia, dīves opum studiīsque asperrima bellī;

quam Iūnō fertur terrīs magis omnibus ūnam

15

posthabitā coluisse Samō; hīc illius arma,

hīc currus fuit; hoc rēgnum dea gentibus esse,

sī quā fāta sinant, iam tum tenditque fovetque.

Prōgeniem sed enim Trōiānō ā sanguine dūcī

audierat, Tyriās ōlim quae verteret arcēs;

20

hinc populum lātē rēgem bellōque superbum

venturūm excidiō Libyae: sīc volvere Parcās.

Id metuēns, veterisque memor Sāturnia bellī,

prīma quod ad Trōiam prō cārīs gesserat Argīs?

necdum etiam causae īrārum saevīque dolōrēs

25

exciderant animō: manet altā mente repostum

iūdicium Paridis sprētaeque iniūria fōrmae,

et genus invīsum, et raptī Ganymēdis honōrēs?

hīs accēnsa super, iactātōs aequore tōtō

Trōas, rēliquiās Danaum atque immītis Achillī,

30

arcēbat longē Latiō, multōsque per annōs

errābant, āctī fātīs, maria omnia circum.

Tantae mōlis erat Rōmānam condere gentem!

Vix ē cōnspectū Siculae tellūris in altum

vēla dabant laetī, et spūmās salis aere ruēbant,

35

cum Iūnō, aeternum servāns sub pectore volnus,

haec sēcum: ?Mēne inceptō dēsistere victam,

nec posse Ītaliā Teucrōrum āvertere rēgem?

Quippe vetor fātīs. Pallasne exūrere classem

Argīvum atque ipsōs potuit submergere pontō,

40

ūnius ob noxam et furiās Āiācis Oīleī?

Ipsa, Iovis rapidum iaculāta ē nūbibus ignem,

disiēcitque ratēs ēvertitque aequora ventīs,

illum expirantem trānsfixō pectore flammās

turbine corripuit scopulōque īnfīxit acūtō.

45

Ast ego, quae dīvum incēdō rēgīna, Iovisque

et soror et coniūnx, ūnā cum gente tot annōs

bella gerō! Et quisquam nūmen Iūnōnis adōret

praetereā, aut supplex āris impōnet honōrem??